یا سلام!
نشسته م به انتظار عذاب و متحیر از این همه تاخیر... نه چون آنان که قدرتش را به سخره میگرفتند و طالب عذابش میشدند...
نشستهم به انتظار عذاب و متحیر از این همه تاخیر... که گویی دنیایمان را جز طوفان نوح دیگری پاک نمیکند...
...
قوم نوح پیامبران را تکذیب کردند... تکذیب! نه توهین!
و بر آنان گزارش ابراهیم را بخوان آنگاه که به پدر خود و قومش گفت: چه مىپرستید گفتند: بتانى را مىپرستیم و همواره ملازم آنهاییم... کاش هنوز بت میپرستیدند!
قوم لوط فرستادگان را تکذیب کردند آنگاه برادرشان لوط به آنان گفت آیا پروا ندارید... هرچه کردم چیزی نتوانستم بگویم !
آنگاه که شعیب به آنان گفت آیا پروا ندارید... پیمانه را تمام دهید و از کمفروشان مباشید و با ترازوى درست بسنجید و از ارزش اموال مردم مکاهید و در زمین سر به فساد برمدارید... پیمانه؟! پیمانه برای دانه های ریز است! دانه درشتها را چه کنیم؟
...
یاز هم بگویم یا تو هم متحیر شده ای از این همه تاخبر؟!
ته نوشت:
به عظمتت سوگند، عذابت را نمی خواهم... اما مانده ام مات و مبهوت، از این همه فرصت...
